Αγγίδης Αθανάσιος
Γεννήθηκε στη Βάβδο Χαλκιδικής και είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ. Μετεκπαιδεύτηκε σε διάφορα εκπαιδευτικά-ερευνητικά ιδρύματα της Ιταλίας σε θέματα τεχνολογίας τροφίμων με έμφαση την κονσερβοποίηση οπωροκηπευτικών προϊόντων. Στη συνέχεια μετέβη στη Γαλλία όπου εξειδικεύτηκε στην καλλιέργεια και μεταποίηση του σπαραγγιού. Για περισσότερα από 30 χρόνια ήταν γεωπόνος και τεχνικός Διευθυντής των κονσερβοποιείων της Ομοσπονδίας Γεωργικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε επίσης τεχνικός σύμβουλος σε θέματα της ειδικότητάς του στα Συνεταιριστικά Κονσερβοποιεία Βορείου Ελλάδος (γνωστή ως ΣΕΚΟΒΕ), στη Γεωργοβιομηχανική Πιερίας και στο Δήμο Τυχερού Έβρου. Ήταν ωρομίσθιος καθηγητής στο πρώην ΚΑΤΕΕ Θεσσαλονίκης και αργότερα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, από την ίδρυσή του μέχρι το 1985. Έχει κάνει πολλές ομιλίες και έχει δημοσιεύσει αξιόλογα άρθρα μεγάλου πρακτικού ενδιαφέροντος για το σπαράγγι. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕΕΟ.
Ανδρουλάκης Ιωάννης
Γεννήθηκε στα Χανιά Κρήτης και είναι απόφοιτος της ΑΣΓΑ (νυν ΓΠΑ). Πήρε Master και διδακτορικό από το Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Μετεκπαιδεύτηκε σε θέματα φυλλοδιαγνωστικής στη Γαλλία και Ιταλία. Εργάστηκε (1966) στο ερευνητικό πρόγραμμα καταπολέμησης του δάκου της ελιάς με ιονίζουσες ακτινοβολίες στο ΕΚΕΠΕ Δημόκριτος. Υπηρέτησε στο Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Χανίων από το 1967 και αφυπηρέτησε ως τακτικός ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ. Ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία, τον εξοπλισμό και γενικά τη λειτουργία του Εργαστηρίου Φυλλοδιαγνωστικής του Ινστιτούτου. Ασχολήθηκε ερευνητικά και δημοσίευσε σε διάφορα θέματα για την ελιά όπως: παρενιαυτοφορία, βιολογία του άνθους, συμβιβαστό και ασυμβίβαστο ποικιλιών, βελτίωση της καρπόδεσης με χρήση διαφυλλικών ή φυτορμονών, επίδραση της άρδευσης με αλατούχα νερά στην ανάπτυξη και θρέψη. Επίσης, στις δραστηριότητές του ήταν η εφαρμογή και η βελτίωση της μεθόδου της φυλλοδιαγνωστικής σε δενδρώδεις και κηπευτικές καλλιέργειες, η λίπανση και η θρέψη διαφόρων καλλιεργειών (ελιά, εσπεριδοειδή, υποτροπικά, κηπευτικά), η αντοχή στα άλατα, η χρήση υποβαθμισμένων νερών και η επιβάρυνση του εδάφους και του περιβάλλοντος από τις λιπάνσεις. Στο αvocado ασχολήθηκε με τη βιολογία του άνθους, τη βλαστικότητα της γύρης και τη βελτίωση της καρπόδεσης. Δίδαξε επί σειρά ετών στο ΜΑΙΧ μαθήματα της ειδικότητας του και καθοδήγησε μεταπτυχιακούς στην εκπόνηση της μεταπτυχιακής διατριβής τους.
Βασιλακάκης Μιλτιάδης
Γεννήθηκε στο Καμποχώρι Ημαθίας. Το 1967 έλαβε το πτυχίο του Γεωπόνου από την τότε Γεωπονοδασολογική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1970 διορίστηκε Βοηθός στο Εργαστήριο Δενδροκομίας του ΑΠΘ και το 1974 με υποτροφίες Fulbright (ΗΠΑ) και ΝΑΤΟ μετέβη στις ΗΠΑ για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin – Madison, από το οποίο το 1978 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD). Επί ένα εξάμηνο παρέμεινε στο παραπάνω Πανεπιστήμιο ως μεταδιδάκτωρ, όπου πέρα από τα ερευνητικά του καθήκοντα δίδαξε και το προπτυχιακό μάθημα “Temperate Zone Pomology”. Toν Μάρτιο του 1979 διορίστηκε Επιμελητής στο Εργαστήριο Δενδροκομίας του Τμήματος Γεωπονίας του ΑΠΘ. Το 1982 εντάχθηκε στη βαθμίδα του Λέκτορα και μετά από κρίσεις στις ενδιάμεσες βαθμίδες το 1988 εκλέχθηκε στην βαθμίδα του Καθηγητή. Το 1984 με υποτροφία του ΝΑΤΟ μετέβη για 6 μήνες ως επισκέπτης καθηγητής στο Dept. οf Horticulture του Πανεπιστημίου του Oregon (Corvallis), όπου πραγματοποίησε έρευνα με θέμα τις πολυαμίνες. Επί σειρά ετών δίδαξε στο ΜΑΙΧ το μάθημα “Φυσιολογία άνθισης–καρπόδεσης” και υπό την επίβλεψή του αρκετοί φοιτητές εκπόνησαν τις μεταπτυχιακές τους διατριβές. Στο ΑΠΘ δίδαξε τα προπτυχιακά μαθήματα “Δενδροκομία”, “Μικρά Οπωροφόρα” και “Μετασυλλεκτική Mεταχείριση Καρπών” και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα τα μαθήματα “Φυσιολογία Aύξησης και Aνάπτυξης” και “Μετασυλλεκτική Φυσιολογία Οπωροκηπευτικών”. Συνέγραψε 5 βιβλία σε συνεργασία ή ως μοναδικός συγγραφέας με τίτλους: “Ειδική Δενδροκομία – Φυλλοβόλα Οπωροφόρα”, “Εσπεριδοειδή”, “Γενική και Ειδική Δενδροκομία”, “Μικρά Οπωροφόρα”, “Μετασυλλεκτική Φυσιολογία, Μεταχείριση Οπωροκηπευτικών και Τεχνολογία”. Έχει λάβει μέρος σε πολλά διεθνή και ελληνικά συνέδρια και συμμετείχε σε διάφορα Ευρωπαϊκά προγράμματα (Erasmus, Tempus) και σε Workshops. Επέβλεψε 34 μεταπτυχιακές διατριβές (23 Μάστερ και 11 διδακτορικά). Έχει δημοσιεύσει σε συνεργασία με άλλους πολλές εργασίες σε περιοδικά του SCI και άλλα, και έχει κρίνει σημαντικό αριθμό εργασιών προς δημοσίευση σε ξένα περιοδικά. Επί πολλά έτη υπηρέτησε την ΕΕΕΟ από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και για 2 θητείες διετέλεσε Πρόεδρός της.
Βογιατζής Δημήτριος
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι κάτοχος Πτυχίου Γεωπονίας (ΑΠΘ), Διπλώματος Master of Science (Wye College-University of London) και Διδακτορικού Διπλώματος (ΑΠΘ). Έκανε μεταδιδακτορική έρευνα (University of California, Davis) και μετεκπαιδεύσεις σε μεθόδους ανάλυσης φυτοορμονών (Agricultural University – Wageningen και University College of Wales, Aberystwyth). Υπήρξε υπότροφος του ΝΑΤΟ (δύο φορές), της Ολλανδικής Κυβέρνησης και του Πανεπιστημίου της Ουαλίας. Άρχισε την ακαδημαϊκή του θητεία το 1970, ως Βοηθός του Εργαστηρίου Βιολογίας Οπωροκηπευτικών Φυτών του ΑΠΘ και την περάτωσε 41 έτη μετά, τα 14 τελευταία ως Καθηγητής στη Γεωπονική Σχολή. Δίδαξε στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ καθώς και επί 10 έτη ως Επισκέπτης Καθηγητής στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΜΑΙΧ. Μετέβη, επίσης, ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Γεωργικό Πανεπιστήμιο των Τιράνων δύο φορές και στο Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας (University College of Cork, Ireland) για σειρά διαλέξεων. Υπήρξε επιβλέπων δύο διδακτορικών, πέντε μεταπτυχιακών και περισσοτέρων των 130 προπτυχιακών διατριβών. Δημοσίευσε, αυτοτελώς και με άλλους, 86 ερευνητικές εργασίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και συμμετείχε σε 32 συνέδρια με 73 ανακοινώσεις. Είναι, επίσης, συν-συγγραφέας δύο βιβλίων προς χρήση των φοιτητών Γεωπονίας και πολλών διδακτικών σημειώσεων μεταπτυχιακών μαθημάτων. Ήταν συν-διοργανωτής ενός διεθνούς συνεδρίου και συμμετείχε σε πολλές οργανωτικές και επιστημονικές επιτροπές ελληνικών και διεθνών συνεδρίων. Διετέλεσε πρόεδρος της ομάδας εργασίας για την ελιά της ISHS (Olive Working Group), την περίοδο 1993-1997. Ήταν επιστημονικός εκδότης δύο τόμων του Acta Horticulturae (474 I+II και 579) και επιμελητής έκδοσης πολλών τόμων Πρακτικών της ΕΕΕΟ και της Επιστημονικής Επετηρίδας της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ. Ήταν πρόεδρος δύο επιτροπών αξιολόγησης ερευνητικού προσωπικού του ΕΘΙΑΓΕ, κριτής σε πολλά διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και μέλος της ASHS και ISHS. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας της Επιστήμης των Οπωροκηπευτικών για μία θητεία και Ειδικός Γραμματέας αρκετές φορές.
Βλάχος Μάρκος
Γεννήθηκε στην Εξάνθεια Λευκάδας. Σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Μετεκπαιδεύτηκε στα Ινστιτούτα Γεωπονικών Ερευνών της Μαδρίτης (Ισπανία) και των Δενδρωδών Καλλιεργειών του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας (Ιταλία). Διετέλεσε τακτικός καθηγητής και νυν ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ, όπου δίδαξε για περισσότερα από 40 χρόνια μαθήματα αμπελουργίας. Συνέβαλε στην οργάνωση και στην εργαστηριακή υποδομή του Εργαστηρίου Αμπελουργίας του οποίου ήταν διευθυντής. Σημαντική είναι η συμβολή του στην δημιουργία της αμπελογραφικής συλλογής στον πανεπιστημιακό αμπελώνα στο Αγρόκτημα του ΑΠΘ. Δραστηριοποιήθηκε ερευνητικά στις καλλιεργητικές τεχνικές και στη φυσιολογία της αμπέλου, όμως η μεγάλη του συμβολή εστιάζεται στη γενετική βελτίωση της αμπέλου με τη δημιουργία και αξιολόγηση 180 και πλέον ποικιλιών της Vitis vinifera που προορίζονταν για επιτραπέζια χρήση, σταφιδοποιϊα και οινοποιϊα. Μερικές από τις αξιολογηθείσες ποικιλίες έχουν εγγραφεί στον Εθνικό κατάλογο ποικιλιών αμπέλου.Έχει δημοσιεύσει πολλές ερευνητικές εργασίες με αντικείμενο τη βιολογία και ανατομία της αμπέλου, τη μελέτη των φυτικών ρυθμιστών αύξησης σε εμπύρηνες και απύρηνες ποικιλίες αμπέλου και συνέγραψε συγγράμματα για τα μαθήματα της αμπελουργίας. Μακροχρόνιες ήταν οι προσπάθειές του, οι οποίες τελικά στέφθηκαν με επιτυχία, για την καθιέρωση και λειτουργία μεταπτυχιακής ειδίκευσης στην “Οινολογία-Αμπελουργία” στο Τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΕΕΟ.
Κανταρτζής Νικόλαος
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ και κάτοχος διδακτορικού από το ίδιο πανεπιστήμιο. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ στην αρχιτεκτονική τοπίου και είναι ο πρώτος που δίδαξε στην Ελλάδα μαθήματα του κλάδου αυτού. Διετέλεσε καθηγητής του ΑΠΘ και του ΓΠΑ στην ανθοκομία και αρχιτεκτονική τοπίου και διευθυντής των αντίστοιχων εργαστηρίων. Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο ΤΕΙ Ηπείρου. Διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Δημοσίων Πάρκων και Δενδροστοιχιών του Υπουργείου Γεωργίας συμβάλλοντας στην ανακαίνιση του Εθνικού Κήπου και άλλων πάρκων της Αθήνας. Ήταν εμπνευστής και δημιουργός σειράς ανθοκομικών εκθέσεων στη Θεσσαλονίκη (8), στην Αθήνα (4) και στην Άρτα (1) με απήχηση στο κοινό. Έχει συγγράψει επιστημονικές εργασίες και συγγράμματα στους κλάδους της ανθοκομίας και αρχιτεκτονικής τοπίου ανάμεσα στα οποία εξέχουσα θέση έχει η 20τομη σειρά με τίτλο “Ανθοκομία”. Εκπόνησε πληθώρα μελετών αρχιτεκτονικής τοπίου σε διάφορα θεματικά αντικείμενα, ορισμένες από τις οποίες απέσπασαν πρώτα βραβεία σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμού. Συμπλήρωσε 50 χρόνια παρουσίας στην εκπαίδευση, την έρευνα και τις εφαρμογές της στην ανθοκομία-παρκοτεχνία και 30 χρόνια στην αρχιτεκτονική τοπίου. Είναι ιδρυτικό μέλος της ΕΕΕΟ.
Καραγιάννη Ειρήνη
Γεννήθηκε στη Βέροια Ημαθίας. Είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ, κάτοχος διπλώματος Master of Science στη Φυτοπαθολογία από το University of California Berkeley, California-U.S.A. (1974) και διδακτορικού στη Γενετική Βελτίωση των Φυτών, από το ΑΠΘ (2003). Υπηρέτησε στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας του ΕΘΙΑΓΕ από το 1978, όπου διετέλεσε ως Προϊσταμένη στο Παράρτημα Σκύδρας για 17 χρόνια και ως διευθύντρια του Ινστιτούτου για 2,5 χρόνια. Αφυπηρέτησε ως τακτική ερευνήτρια. Ασχολήθηκε με τη δημιουργία νέων ποικιλιών βερικοκιάς, με καλή ποιότητα καρπού, παραγωγικότητα, αυτογονιμότητα, καταλληλότητα για κονσερβοποίηση, προσαρμοστικότητα στο ελληνικό κλιματικό περιβάλλον και ανθεκτικότητα στην ασθένεια Έυλογιά’ (Sharka). Αποτέλεσμα της επιλογής μεταξύ χιλιάδων υβριδίων από τις ελεγχόμενες διασταυρώσεις που έκανε ήταν η δημιουργία δέκα και πλέον νέων ελληνικών ποικιλιών βερικοκιάς με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά και ανθεκτικότητα στην ίωση Sharka τα οποία διαδόθηκαν ήδη προς καλλιέργεια. Είναι συγγραφέας πολλών εργασιών σε ξένα και Ελληνικά περιοδικά, καθώς και έχει συμμετάσχει σε πολλά Ευρωπαϊκά και Ελληνικά ερευνητικά προγράμματα.
Κουτέπας Νικόλαος
Γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από την ΑΣΓΑ (νυν ΓΠΑ) με ειδίκευση στην κηποκομία. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Cornell University των ΗΠΑ από όπου πήρε Master of Science στην ανθοκομία, ενώ διετέλεσε για ένα έτος και research assistant. Πήρε Διδακτορικό από το ΓΠΑ και εργάστηκε στην αρχή στο Ινστιτούτο Κηπευτικών και στη συνέχεια ως προϊστάμενος στο Τμήμα Ανθοκομίας του Κέντρου Γεωργικής Έρευνας Αθηνών. Αφυπηρέτησε ως τακτικός ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ. Η έρευνά του εστιάστηκε στη φυσιολογία αύξησης και ανάπτυξης με έμφαση στα καλλιεργητικά προβλήματα δρεπτών ανθέων, φυτών γλάστρας και βολβωδών καλλωπιστικών. Αντικείμενα της έρευνάς του ήταν ο έλεγχος της εποχής άνθησης, ο λήθαργος, ο φωτοπεριοδισμός, η επίδραση της θερμοκρασίας, η καταπολέμηση ζιζανίων και η επίδραση των φυτορυθμιστικών ουσιών. Έχει γράψει αρκετές ερευνητικές εργασίες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά καθώς και τρία βιβλία για τα τεχνικά λύκεια. Δίδαξε επί 5ετία το μάθημα της παραγωγικής ανθοκομίας στην ΑΓΣΑ και επί πολλά έτη το μάθημα των ανθοκομικών φυτών σε γλάστρα στο ΜΑΙΧ. Συμμετείχε ως εκπαιδευτής σε σεμινάρια και εκπαιδεύσεις γεωπόνων, ανθοκαλλιεργητών, ενώ συνεργάστηκε και με οργανώσεις ανθοπαραγωγών.
Μανιός Βασίλειος
Γεννήθηκε στο Γαράζο Ρεθύμνου και είναι πτυχιούχος της ΑΣΓΑ (νυν ΓΠΑ) από όπου πήρε και το διδακτορικό δίπλωμα (Εργαστήριο Μικροβιολογίας Εδάφους). Την επαγγελματική του δραστηριότητα άρχισε από την Ερμούπολη Σύρου το 1965 ως γεωπόνος ΑΤΕ και συνέχισε ως γεωπόνος εφαρμογών στην περιοχή Χερσονήσου του νομού Ηρακλείου. Το 1973 μετατέθηκε στο Σταθμό Γεωργικής Έρευνας γεγονός που τον οδήγησε στην απόκτηση υποτροφίας του ΙΚΥ και την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής με αντικείμενο την “κομποστοποίηση της εκχυλισμένης ελαιοπυρήνας”. Το 1988 εκλέχτηκε καθηγητής στη Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας του ΤΕΙ Κρήτης από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2005. Διετέλεσε διευθυντής της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας και αντιπρόεδρος του ΤΕΙ Κρήτης. Ακόμη διετέλεσε πρόεδρος του παραρτήματος του ΓΕΩΤΕΕ στην Κρήτη από το 1989 έως το 1994. Η ερευνητική και διδακτική του δραστηριότητα εστιάζεται κυρίως στην παραγωγή και αξιολόγηση composts από διάφορα οργανικά υπολείμματα.
Ντόγρας Kωνσταντίνος
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έλαβε το πτυχίο Γεωπονίας από την Γεωπονοδασολογική Σχολή του ΑΠΘ. Εργάσθηκε ως βοηθός στο Εργαστήριο Δενδροκομίας στην περίοδο 1965-1969. Το 1970-75, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Οπωροκηπευτικών του Michigan State University και έλαβε το Master of Science το 1972 και το Ph.D. τo 1975. Υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού στο Τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ από το 1976 έως και τον Αύγουστο του 2005, οπότε συνταξιοδοτήθηκε ως καθηγητής. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ. Πραγματοποίησε έρευνα και δημοσίευσε σχετικές εργασίες σε θέματα όπως: ανατομία οφθαλμών ελιάς, φυσιολογία φυτών σε συνθήκες ψύχους, επίδραση του περιβάλλοντος στην απόδοση ορισμένων λαχανοκομικών φυτών και στην ποιότητα των παραγομένων προϊόντων, μετασυλλεκτική φυσιολογία και μεταχείριση ορισμένων λαχανοκομικών προϊόντων, λίπανση και υδροπονική καλλιέργεια ορισμένων λαχανικών. Δίδαξε μαθήματα λαχανοκομίας σε προπτυχιακούς φοιτητές και φυσιολογίας φυτού σε μεταπτυχιακούς. Συνέβαλε στη δημιουργία και οργάνωση του Εργαστηρίου Λαχανοκομίας στο ΑΠΘ, καθώς και στην οργάνωση τεσσάρων λαχανοκομικών μαθημάτων που διδάσκονται, για τα οποία έχει συγγράψει σχετικά διδακτικά βοηθήματα. Διετέλεσε γενικός γραμματέας της ΕΕΕΟ επί μία διετία.
Ποντίκης Κωνσταντίνος
Γεννήθηκε στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας. Είναι πτυχιούχος και κάτοχος διδακτορικού της ΑΓΣΑ (νυν ΓΠΑ). Έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές στο Εast Malling Research Station της Αγγλίας. Διετέλεσε καθηγητής και για πολλά χρόνια διευθυντής του Εργαστηρίου Δενδροκομίας του ΓΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ήταν: αγενής και in vitro πολλαπλασιασμός καρποφόρων δένδρων και θάμνων, θρέψη-λίπανση καρποφόρων δένδρων, επίδραση διαφόρων υποκειμένων ελιάς στη βλάστηση και καρποφορία των ποικιλιών Καλαμών και Κονσερβολιά, μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά του ελαιόδενδρου σε σχέση με την υδατική καταπόνηση και τη θρεπτική του κατάσταση, μελέτη του φαινόμενου της παρενιαυτοφορίας της ελιάς-φιστικιάς-μεσογειακής μανταρινιάς, επίδραση των ρυθμιστικών αυξητικών ουσιών στην πρωϊμηση της ανθοφορίας της φιστικιάς, προ- και μετασυλλεκτικοί χειρισμοί λεμονιών για βελτίωση της ποιότητας, διάκριση ποικιλιών διαφόρων καρποφόρων δένδρων με μοριακούς δείκτες κ.ά. Στα αντικείμενα αυτά έχει δημοσιεύσει πολλές ερευνητικές εργασίες και άρθρα. Δίδαξε μαθήματα γενικής και ειδικής δενδροκομίας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Έχει συγγράψει μεγάλο αριθμό διδακτικών βιβλίων όπως: γενική δενδροκομία, ειδική δενδροκομία, ελαιοκομία, τροπικά φυτά, μηλοειδή, πολλαπλασιασμός καρποφόρων δένδρων και θάμνων. Επίσης, έχει γράψει κεφάλαιο βιβλίου στη σειρά Biotechnology in Agriculture and Forestry.
Σπάρτσης Νικόλαος
Γεννήθηκε στη Νάουσα και είναι απόφοιτος Γεωπονίας του ΑΠΘ από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Μετεκπαιδεύτηκε σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αγγλίας και Ολλανδίας σε θέματα δενδροκομίας και λαχανοκομίας. Διετέλεσε βοηθός και επιμελητής στο Εργαστήριο Δενδροκομίας του ΑΠΘ και αργότερα καθηγητής στο ΚΑΤΕΕ Θεσσαλονίκης αρχικά και μετέπειτα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Δραστηριοποιήθηκε στις καλλιεργητικές τεχνικές και στη φυσιολογία των φυλλοβόλων οπωροφόρων δένδρων με έμφαση στα κλαδέματα και το αραίωμα των καρπών, στην πρόβλεψη της συγκομιδής, στην οφθαλμόπτωση και στη συντηρησιμότητα των καρπών. Ασχολήθηκε επίσης με τις τεχνικές καλλιέργειας των λαχανοκομικών φυτών. Η έρευνά του είχε μεγάλο εφαρμοστικό ενδιαφέρον. Είναι συγγραφέας επιστημονικών εργασιών και βιβλίων στη δενδροκομία και λαχανοκομία. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕΕΟ.
Σταύρακας Δημήτριος
Γεννήθηκε στην Καρυά Λευκάδας. Σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή και στη Φυσικομαθηματική του Montpellier Γαλλίας.Υπηρέτησε σε θέσεις βοηθού, επιμελητή, λέκτορα, επίκουρου καθηγητή και αναπληρωτή καθηγητή στο Εργαστήριο Αμπελουργίας του ΑΠΘ. Το 1991 εκλέχτηκε καθηγητής στο ΓΠΑ, όπου υπηρέτησε ως διευθυντής του Εργαστηρίου Αμπελολογίας. Από το 1997, κατόπιν μετάκλησης στη βαθμίδα του καθηγητή, υπηρέτησε στο Τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ στο οποίο διετέλεσε διευθυντής του Εργαστηρίου Αμπελουργίας. Συνέβαλε στην οργάνωση και την εργαστηριακή υποδομή των Εργαστηρίων Αμπελουργίας του ΑΠΘ και Αμπελολογίας του ΓΠΑ και στη λειτουργία της νεοσυσταθείσας μεταπτυχιακής ειδίκευσης “Οινολογία-Αμπελουργία” στο ΑΠΘ. Δραστηριοποιήθηκε ερευνητικά στις καλλιεργητικές τεχνικές και στη φυσιολογία της αμπέλου και η κύρια συμβολή του εστιάζεται στον πολλαπλασιασμό, τα θερινά κλαδέματα και την υδατική οικονομία της αμπέλου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και έχει κάνει ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Δίδαξε μαθήματα αμπελουργίας στο ΑΠΘ, στο ΓΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλία. Έγραψε δύο συγγράμματα για τους φοιτητές. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ. Εκλέχτηκε μέλος αρκετών ΔΣ της ΕΕΕΟ.
Σφακιωτάκης Ευάγγελος
Γεννήθηκε στην Κριτσά-Λασιθίου Κρήτης. Σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Michigan των ΗΠΑ, από όπου πήρε Master of Science και Ph.D. Διετέλεσε καθηγητής και διευθυντής της Σχολής Τεχνολόγων Γεωπονίας στο ΚΑΤΕΕ Ηρακλείου Κρήτης, καθηγητής δενδροκομίας στην ΑΣΓΑ και καθηγητής (νυν ομότιμος) στη Γεωπονική Σχολή του ΑΠΘ, όπου δίδαξε μαθήματα δενδροκομίας και μετασυλλεκτικής φυσιολογίας οπωροκηπευτικών. Δίδαξε επίσης μαθήματα δενδροκομίας ή μετασυλλεκτικής φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμάν της Ιορδανίας και στο ΜΑΙΧ. Συνέβαλε στην οργάνωση και στην εργαστηριακή υποδομή του Εργαστηρίου Δενδροκομίας του οποίου ήταν διευθυντής. Συνέβαλε επίσης στη δημιουργία αυτοδύναμου μαθήματος και υποδομής εργαστηριακού εξοπλισμού μετασυλλεκτικής φυσιολογίας οπωροκηπευτικών. Συνέγραψε επτά διδακτικά βιβλία, από τα οποία τα τέσσερα πανεπιστημιακού επιπέδου και ένα αυτοδύναμο κεφάλαιο για τη μετασυλλεκτική μεταχείριση του ακτινιδίου σε σχετικό αγγλικό βιβλίο.Πραγματοποίησε έρευνα σε θέματα πολλαπλασιασμού οπωροφόρων, ασυμβιβάστου, φυσιολογίας ωρίμανσης των καρπών, μετασυλλεκτικής φυσιολογίας, ποιότητας- συντήρησης και μεταφοράς των οπωροκηπευτικών, αντιχαλαζικής και αντιπαγετικής προστασίας οπωρώνων, βιολογικής και ολοκληρωμένης παραγωγής οπωροκηπευτικών καθώς και εφαρμογής εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης μετασυλλεκτικών ασθενειών και φυσιολογικών ανωμαλιών φρούτων και λαχανικών. Το δημοσιευμένο έργο του περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ερευνητικών και συνθετικών εργασιών με έμφαση στη μετασυλλεκτική φυσιολογία και μεταχείριση των οπωροκηπευτικών. Καθοριστική ήταν η συμβολή του στη βασική έρευνα του αιθυλενίου, αλλά και στην πρακτική εφαρμογή της “ελεγχόμενης ατμόσφαιρας” στη συντήρηση καρπών οπωροφόρων, ιδιαίτερα του ακτινιδίου, που τον έχουν καθιερώσει διεθνώς ως ειδικό στο θέμα αυτό. Ήταν ιδρυτικό μέλος της ΕΕΕΟ και διετέλεσε αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας αυτής.
Στυλιανίδης Δημήτριος
Γεννήθηκε στο Αιγίνιο Πιερίας και είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ. Ήταν ερευνητής στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας για 28 περίπου χρόνια, στα 3 από τα οποία στη θέση του διευθυντή. Ασχολήθηκε με τη μελέτη και έρευνα των διαφόρων προβλημάτων των καλλιεργειών της αμυγδαλιάς, ροδακινιάς, βερικοκιάς, δαμασκηνιάς, κερασιάς, μηλιάς, καρυδιάς και λεπτοκαρυάς, με προτεραιότητα στην αμυγδαλιά και ροδακινιά και κυρίως αυτής των συμπύρηνων κονσερβοποιήσιμων ροδάκινων. Η έρευνά του στην αντιμετώπιση των φυσιολογικών προβλημάτων στους καρπούς της μηλιάς, βερικοκιάς και κερασιάς οδήγησαν στην ποιοτική αναβάθμισή τους. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη γενετική βελτίωση διαφόρων φυλλοβόλων οπωροφόρων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν: 4 ποικιλίες αμυγδαλιάς (μία προς τιμή του καθηγητή Ραπτόπουλου) που παρουσιάζουν αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες ή εκδηλώνουν οψιμότητα στην άνθηση, 3 ποικιλίες συμπύρηνων κονσερβοποιήσιμων ροδάκινων, 1 ποικιλία βερικοκιάς (Πέλλα) ανεκτικής στην ίωση sharka σε συνεργασία με άλλους ερευνητές του Ινστιτούτου και άλλων ιδρυμάτων και τέλος 4 υποκειμένων αμυγδαλοροδάκινων δύο από τα οποία είναι κατάλληλα για επαναφυτεύσεις οπωρώνων. Τα ευρήματα της ερευνητικής του δραστηριότητας τα βρίσκει κανείς στο μεγάλο αριθμό των επιστημονικών του δημοσιεύσεων και μονογραφιών. Συνέγραψε μαζί με τους Γεώργιο Συργιαννίδη και Αστέριο Σιμώνη το βιβλίο “Θρέψη, λίπανση των φυλλοβόλλων οπωροφόρων δένδρων”. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΕΕΟ.
Συργιαννίδης Γεώργιος
Γεννήθηκε στο Λουτρό του Ν. Έβρου. Είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία σε δενδροκομικά θέματα και ιδιαίτερα σε θέματα αντιμετώπισης ιολογικών ασθενειών στα φυλλοφόλα οπωροφόρα δένδρα. Εργάστηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας και διετέλεσε διευθυντής του για μια 12ετία. Ασχολήθηκε ερευνητικά με την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων της δενδροκαλλιέργειας όπως η χλώρωση στη ροδακινιά και οι ιολογικές ασθένειες στα φυλλοβόλα οπωροφόρα δένδρα. Στη δεύτερη περίπτωση η έρευνα του επικεντρώθηκε στην ιολογική ασθένεια “ευλογιά” των πυρηνοκάρπων (γνωστή ως sharka, plum pox). Η έρευνά του οδήγησε στον εντοπισμό δύο ποικιλιών βερικοκιάς με αντοχή στην ασθένεια. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη γενετική βελτίωση της αχλαδιάς. Αποτέλεσμα της έρευνάς του ήταν η δημιουργία μεγαλόκαρπων ποικιλιών αχλαδιάς τύπου “κοντούλας”, με τη γνωστή χαρακτηριστική γεύση της κλασικής κοντούλας. Δύο από τις ποικιλίες αυτές του τύπου “κοντούλας” έχουν εισαχθεί σήμερα στις προωθούμενες ποικιλίες του Υπουργείου Γεωργίας. Επίσης, δραστηριοποιήθηκε στην επιλογή νέων υποκειμένων αχλαδιάς από τον εγχώριο πληθυσμό κυδωνιάς με επιτυχή αποτελέσματα. Έγραψε μεγάλο αριθμό επιστημονικών εργασιών και άρθρων. Συνέγραψε μαζί με τους Γεώργιο Συργιαννίδη και Αστέριο Σιμώνη το βιβλίο “Θρέψη, λίπανση των φυλλοβόλλων οπωροφόρων δένδρων”.
Τσιπουρίδης Κωνσταντίνος
Γεννήθηκε στη Βέροια Ημαθίας και είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του ΑΠΘ. Απέκτησε δίπλωμα Master on Applied plant sciences και PhD από το University of London. Υπηρέτησε στο ΕΘΙΑΓΕ από το 1983 και αφυπηρέτησε ως τακτικός ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ. Ασχολήθηκε με τη μελέτη των προβλημάτων καλλιέργειας της ροδακινιάς, νεκταρινιάς, αχλαδιάς, μηλιάς, κυδωνιάς καθώς και ελλάσωνες οπώρες, με ιδιαίτερη έμφαση στην καλλιέργεια της ροδακινιάς και νεκταρινιάς. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με θέματα πολλαπλασιασμού της ροδακινιάς, μελέτης και ανάπτυξης της τεχνολογίας του Συστήματος της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης στις συνθήκες της χώρας μας, αντιπαγετικής προστασίας, θρέψης, προσαρμοστικότητας σε κλιματολογικές συνθήκες της Νοτίου Ελλάδος, και αντιμετώπισης ασθενειών και εχθρών. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημιουργία νέων ποικιλιών με ελεγχόμενες διασταυρώσεις και η επισήμανση, μεταφορά στο Ινστιτούτο και μελέτη γενοτύπων από τον ελλαδικό χώρο, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο γενετικό ενδιαφέρον. Ασχολήθηκε με τη γενετική βελτίωση ποικιλιών κονσερβοποιήσιμων ροδάκινων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν 3 ποικιλίες κονσερβοποιήσημων ροδάκινων και 2 υποκείμενα ροδακινιάς κατάλληλα για επαναφυτεύσεις, σε συνεργασία με άλλους ερευνητές. Συμμετείχε σε πολλά προγράμματα του FAO, της Ευρωπαϊκής ένωσης και Εθνικά. Είναι συγγραφέας σε μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών και μονογραφιών. Είναι μέλος της ΕΕΕΟ από την ίδρυσή της.
Χατζηχαρίσης Ιωάννης
Γεννήθηκε στο Βελβεντό Κοζάνης και είναι πτυχιούχος Γεωπονίας του Α.Π.Θ. Υπηρέτησε στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας για 35 χρόνια, και ανέλαβε τα καθήκοντα του Διευθυντή για 15 χρόνια. Κύριο ερευνητικό του αντικείμενο ήταν η βελτίωση ποικιλιών, υποκειμένων και τεχνικών καλλιέργειας της κερασιάς, καθώς και ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και περιγραφή των χαρακτηριστικών ντόπιων ποικιλιών κερασιάς και βυσσινιάς, η δημιουργία νέων ποικιλιών με ελεγχόμενες διασταυρώσεις και η επισήμανση, μεταφορά στο Ινστιτούτο και μελέτη γενοτύπων από τον ελλαδικό χώρο, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο γενετικό ενδιαφέρον. Η μελέτη, προσαρμογή και ανάπτυξη της τεχνολογίας του Συστήματος της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης στις συνθήκες της χώρας μας. Η εξερεύνηση του μεγαλύτερου μέρους της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, για την επισήμανση, χαρτογράφηση και συλλογή γηγενούς ή παραδοσιακού γενετικού υλικού πυρηνοκάρπων, προκειμένου να αξιοποιηθεί μελλοντικά σε προγράμματα βελτίωσης ποικιλιών και υποκειμένων. Η δημιουργία στο Ι.Φ.Δ. Τράπεζας Διατήρησης Γενετικού Υλικού Φυλλοβόλων Οπωροφόρων, που είναι ενταγμένη στην Εθνική και την Ευρωπαϊκή. Συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά ανταγωνιστικά προγράμματα της Ε.Ε. Δημοσίευσε πολλές ερευνητικές εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά, πολλά εκλαϊκευτικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τοπικών και πανελλαδικών εκδόσεων για ενημέρωση των παραγωγών. Συμμετείχε σε πολλές επιτροπές και ομάδες εργασίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων. Ήταν ενεργό μέλος της Ε.Ε.Ε.Ο. από την ίδρυσή της.
† Ψυλλάκης Νικόλαος
Γεννήθηκε στα Ζυμβραγού Χανίων. Σπούδασε Γεωπονία στη ΑΣΓΑ (νυν ΓΠΑ). Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και Ισπανία σε θέματα ελαιοκομίας. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην ίδρυση, εξέλιξη, ανάπτυξη και εργαστηριακή υποδομή του Ινστιτούτου Υποτροπικών και Ελιάς Χανίων, του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής του. Για την έντονη γεωπονική του δραστηριότητα έλαβε το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1982. Ασχολήθηκε ερευνητικά κυρίως με την ελιά και ειδικότερα με τη διαμόρφωση χαμηλών σχημάτων, την ανανέωση γηρασμένων δένδρων, τη διάδοση νέων μεθόδων πολλαπλασιασμού, τη μελέτη ελληνικών και ξένων ποικιλιών, τη βιολογική καταπολέμηση εχθρών, την ορθολογική λίπανση, άρδευση και ζιζανιοκτονία, τη δοκιμή νέων ελαιουργικών συγκροτημάτων. Τελευταία ασχολείται με τη βιολογική καλλιέργεια της ελιάς. Επίσης, συνέβαλε στην εισαγωγή και διάδοση ποικιλιών εσπεριδοειδών, ακτινιδιάς και υποτροπικών φυτών. Έχει δημοσιεύσει δεκάδες επιστημονικές εργασίες και άρθρα με μεγάλο πρακτικό ενδιαφέρον. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της πόλης των Χανίων ως έδρας αφενός του Κέντρου Έρευνας Κρήτης και Νήσων και αφετέρου του τέταρτου Ινστιτούτου του Κέντρου Μεσογειακών Αγρονομικών Σπουδών (του γνωστού ΜΑΙΧ). Συμμετείχε επί 15ετία στο Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου και διετέλεσε 3 φορές αιρετός πρόεδρος της Τεχνική Επιτροπής. Ήταν μέλος της Διοικούσας και Τεχνικής Επιτροπής του προγράμματος Εχθρών και Ασθενειών της Ελιάς του FAO, εμπειρογνώμονας στην Τράπεζα Ευρωπαϊκών Επενδύσεων, FAO και ΕΟΚ. Είναι μέλος της Εθνικής Ιταλικής Ακαδημίας της Ελιάς. Διετέλεσε για 3 και πλέον έτη γενικός γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας.